پاورپوینت نبوت و نبی شناسی

این پاورپوینت به بررسی مفهوم نبوت و نبی‌ شناسی می‌ پردازد و به نقش پیامبران در هدایت بشر، اهداف بعثت، و تأثیرات فرهنگی و اجتماعی آنان در جوامع بشری اشاره دارد. همچنین شرایط جامعه قبل و بعد از بعثت پیامبران را تحلیل می‌ کند.

مقدمه

نبوت یکی از اصول اساسی ادیان الهی است که پیامبران را به‌ عنوان واسطه‌ هایی برای ارتباط میان خداوند و بشر معرفی می‌ کند. پیامبران با دریافت وحی و ارشادهای الهی، به هدایت انسان‌ ها در مسیر حقیقت و یکتاپرستی می‌ پردازند. نبوت به‌ معنای پیام‌ آوری از عالم علوی و رساندن آن به عالم سفلی، نقشی اساسی در روشن‌ سازی راه درست زندگی و تقرب به خداوند دارد. پیامبران نه‌ تنها آموزه‌ های دینی را به بشر عرضه کردند، بلکه با ارائه راه‌ های عملی و اخلاقی، تحولات عمیقی در جوامع بشری ایجاد کردند.

در طول تاریخ، پیامبران با مواجهه با چالش‌ های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی، تلاش کردند تا مردم را از گمراهی و جهل به‌ سوی نور و هدایت رهنمون سازند. آنها با ارائه آموزه‌ های الهی، افراد را به تجدید نظر در باورهای غلط و تقویت ایمان فراخواندند. اهداف بعثت پیامبران، بازشناسی فطرت الهی، هدایت مردم به‌ سوی یکتاپرستی و رهایی از بندگی شیطان و خرافات بوده است.

در زمان‌ های مختلف، انسان‌ ها به‌ دلیل غفلت و دوری از راه حق، در فتنه‌ های گوناگونی گرفتار بودند و پیامبران با آوردن وحی الهی و ارائه نشانه‌ های معنوی، این فتنه‌ ها را برطرف کردند. بعثت پیامبران، تحولی بزرگ در تاریخ بشریت به‌ شمار می‌ آید که با آن، اصول اخلاقی و دینی در جامعه ترویج یافت و مسیر سعادت و کمال برای انسان‌ ها روشن شد.

اهمیت و ضرورت موضوع

راه توحید و تقرب به خدا از مسیر نبوت و ولایت می گذرد:
(قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ؛ (ای پیامبر! به مردم) بگو: اگر خدا را دوست دارید، پس مرا تبعیت نمایید تا خدا شما را دوست داشته و گناهانتان را ببخشاید).

تعریف نبوت: حلقه پیوند عاقلانه و عاشقانه میان عرشیان و فرشیان یا پیام آوری از عالم علوی و پیام رسانی به عالم سفلی بدون نقص و خطا

امیرمومنان در اواخر عمر شریف خود همگان را به دو چیز وصیت می کند: َمَّا وَصِيَّتِي فَاللَّهَ لَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئاً وَ مُحَمَّداً (صلى‏الله‏عليه‏وآله) فَلَا تُضَيِّعُوا سُنَّتَهُ أَقِيمُوا هَذَيْنِ الْعَمُودَيْنِ وَ أَوْقِدُوا هَذَيْنِ الْمِصْبَاحَيْنِ وَ خَلَاكُمْ ذَمٌّ مَا لَمْ تَشْرُدُوا ؛

امّا وصيّت من نسبت به خدا، آن كه چيزى را شريك خدا قرار ندهيد، و نسبت به پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم اين است كه، سنّت و شريعت او را ضايع نكنيد. اين دو ستون محكم را بر پا داريد و اين دو چراغ را فروزان نگهداريد. و تا آن زمان كه از حق منحرف نشده‏ايد، سرزنشى نخواهيد داشت، (خطبه 149)

اوضاع جامعه بشری قبل بعثت

خطبه2 : وَ النَّاسُ فِي فِتَنٍ انْجَذَمَ فِيهَا حَبْلُ الدِّينِ، وَ تَزَعْزَعَتْ سَوَارِي الْيَقِينِ، وَ اخْتَلَفَ النَّجْرُ، وَ تَشَتَّتَ الْأَمْرُ، وَ ضَاقَ الْمَخْرَجُ، وَ عَمِيَ الْمَصْدَرُ، فَالْهُدَى خَامِلٌ، وَ الْعَمَى شَامِلٌ. عُصِيَ الرَّحْمَنُ، وَ نُصِرَ الشَّيْطَانُ، وَ خُذِلَ الْإِيمَانُ، فَانْهَارَتْ دَعَائِمُهُ، وَ تَنَكَّرَتْ مَعَالِمُهُ، وَ دَرَسَتْ سُبُلُهُ، وَ عَفَتْ شُرُكُهُ. أَطَاعُوا الشَّيْطَانَ فَسَلَكُوا مَسَالِكَهُ، وَ وَرَدُوا مَنَاهِلَهُ، بِهِمْ سَارَتْ أَعْلَامُهُ، وَ قَامَ لِوَاؤُهُ، فِي فِتَنٍ دَاسَتْهُمْ بِأَخْفَافِهَا، وَ وَطِئَتْهُمْ بِأَظْلَافِهَا، وَ قَامَتْ عَلَى سَنَابِكِهَا، فَهُمْ فِيهَا تَائِهُونَ حَائِرُونَ جَاهِلُونَ مَفْتُونُونَ، فِي خَيْرِ دَارٍ، وَ شَرِّ جِيرَانٍ؛

خدا پيامبر اسلام را زمانى فرستاد كه مردم در فتنه‏ها گرفتار شده، رشته‏هاى دين پاره شده و ستون‏هاى ايمان و يقين ناپايدار بود. در اصول دين اختلاف داشته، و امور مردم پراكنده بود، راه رهايى دشوار و پناهگاهى وجود نداشت، چراغ هدايت بى نور، و كور دلى همگان را فرا گرفته بود. خداى رحمان معصيت مى‏شد و شيطان يارى مى‏گرديد، ايمان بدون ياور مانده و ستون‏هاى آن ويران گرديده و نشانه‏هاى آن انكار شده، راه‏هاى آن ويران و جاده‏هاى آن كهنه و فراموش گرديده بود. مردم جاهلى شيطان را اطاعت مى‏كردند و به راه‏هاى او مى‏رفتند و در آبشخور شيطان سيراب مى‏شدند. با دست مردم جاهليت، نشانه‏هاى شيطان، آشكار و پرچم او بر افراشته گرديد. فتنه‏ها، مردم را لگد مال كرده و با سم‏هاى محكم خود نابودشان كرده و پا بر جا ايستاده بود. امّا مردم حيران و سرگردان، بى خبر و فريب خورده، در كنار بهترين خانه (كعبه) و بدترين همسايگان (بت پرستان) زندگى مى‏كردند. ت دشتی

پیام ها:

امام می فرماید مردم و جامعه عصر جاهلیت دچار فتنه های سخت بود که برخی از شاخصه های آن عبارتند از:
1)نابسامانی و ناهنجاریهای دینی و سست شدن باورهای آن؛ (تَزَعْزَعَتْ سَوَارِي الْيَقِينِ)
2)اختلاف و تشتت در اصول دین و باورهای بنیادین؛ (وَ اخْتَلَفَ النَّجْرُ، وَ تَشَتَّتَ الْأَمْرُ)
3)غبارافکنی بمنظور مجهول ماندن سرچشمه و مرجع سعادت و هدایت؛ (وَ ضَاقَ الْمَخْرَجُ، وَ عَمِيَ الْمَصْدَرُ، فَالْهُدَى خَامِلٌ، وَ الْعَمَى شَامِلٌ)

عواقب فراروی جامعه فتنه گون:

سرگشتگی، گمراهی، جهل و عذاب و در نهایت خدانافرمانی و شیطان پرستی؛(عُصِيَ الرَّحْمَنُ، وَ نُصِرَ الشَّيْطَانُ)
با بعثت نبی اکرم این وضع تغییر کرده و جامعه بشری وارد مرحله نوینی از حیات شد یعنی ناهنجاریهای رفتاری و اخلاقی اصلاح ، اختلاف و نزاعها تبدیل به همدلی و معارف ناب اسلامی از سوی پیامبر به مردم ارائه گردید.