ورود
ثبت نام
چکیده:
در این تحقیق میزان خوردگی آرماتورهای ساده (بدون عاج) در نمونه های بتنی بررسی شده است. برای انجام آزمایش، نمونه های مکعبی به ابعاد ۷×۷×۷ سانتی متر تهیه گردید. ترکیب بتن استفاده شده شامل ۴۲.۶ درصد ماسه، ۳۴ درصد شن شکسته، ۱۴.۹ درصد سیمان تیپ ۲ و ۸.۵ درصد آب می باشد.
برای ارزیابی فرآیند خوردگی در بتن مسلح، نمونه ها در محلول کلرید سدیم با غلظت ۳.۵ درصد وزنی، به مدت زمان های مختلف قرار گرفتند. در این پژوهش، رفتار خوردگی فولاد داخل بتن با استفاده از روش های پلاریزاسیون تافل و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج حاصل از آزمون های پلاریزاسیون تافل و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) نشان می دهد که با قرار گرفتن بتن در محلول کلرید سدیم با غلظت ۳.۵ درصد وزنی، پس از گذشت حدود ۱۴ روز و جذب آب توسط بتن، یون های مهاجم به تدریج وارد ساختار بتن می شوند و باعث افزایش نرخ خوردگی می گردند. این فرآیند موجب پر شدن فضاهای خالی بتن با محصولات خوردگی شده و فیلم پسیو متراکمی بر سطح فولاد شکل می گیرد که در نتیجه سرعت خوردگی کاهش یافته، مقاومت بتن در انتقال بار افزایش پیدا می کند و نفوذ یون های مهاجم به داخل بتن محدود می شود.
نویسندگان:
- کیوان رئیسی
- محمدعلی گلعذار
فرمت فایل:
PDF
تعداد صفحات:
10
مطالب مرتبط